SŁOWNIK
DICTIONARY


Mówiąc o językowym przetrwaniu, zakładamy,
że istnieje doświadczenie ocalenia, które zachodzi w języku”
Judith Butler Walczace slowa

„Zapiski człowieka neogenu stanowią jeden z najcenniejszych zabytków zamierzchłej przeszłości Ziemi. Pochodzą ze schyłkowego okresu kultury prechaotyckiej, która poprzedziła Wielki Rozpad.
Jest ironicznym paradoksem dziejów, że o cywilizacjach wczesnego neogenu, o prakulturach Asyrii, Egiptu, Grecji wiemy daleko więcej aniżeli o czasach praatomistyki i astrogacji pierwotnej.
Te archaiczne kultury pozostawiły po sobie wszakże trwałe pomniki z kości, kamienia,
łupku i brązu, podczas gdy w środkowym i późnym neogenie do utrwalania
całokształtu wiedzy słuzył tak zwany papyr.
Tę pochodną celulozy, substancję wiotką, prawie białą, walcowano i cięto na czworoboczne arkusze,
na których ciemną farbą tłoczono wszelkiego rodzaju informacje, po czym składano je razem
i zszywano w specjalny sposób.”
Stanislaw Lem Pamietnik znaleziony w wannie

 

ZAŁOŻENIA PROJEKTU

Problematyka

Punktem wyjścia dla projektu jest koncepcja heterotopii Michel'a Foucault.
W mojej pracy usiłuję jednak odnaleźć jej inną interpretację lokując heterotopię bezpośrednio w języku. Stąd forma realizacji, czyli słownik – szczególne miejsce dla słów i pojęć.

SŁOWNIK
jest projektem zakorzenionym w sztuce publicznej. Dlatego też cała jego treść powstaje
w rezultacie przeprowadzanej przeze mnie ankiety na osobach pochodzących z różnych grup społecznych
i środowisk.

W opracowaniu teoretycznym projektu opieram sie min. na badaniach Judith Butler i jej książce „Walczace slowa” , w której analizuje performatywne działanie mowy nienawiści.

SŁOWNIK pokazuje jak przemoc przenika do współczesnego języka. Unaocznia totalne oddziaływanie stanu zagrożenia na ludzkie życie. Ilustruje fakt, że nie ma dziedzin życia podlegających wyłączeniu w przypadku takich ekstremalnych stanów jak wojna czy agresja, gdyż jest ona zjawiskiem wszechogarniającym.

Ten SŁOWNIK to specyficznie rozumiany schron – swego rodzaju miejsce w publicznej przestrzeni
i świadomości. Można go również nazwać narzędziem służącym do zmagania się z tym czym jest strach, agresja i wojna – z tym wszystkim czego się boimy.

Wkładamy do niego terminy i hasła – jak przydatne w schronie urządzenia do wykrywania zagrożenia.
Leżą w nim uporządkowane i gotowe do użycia, kiedy nadejdzie potrzeba.