szablony do swobodnej kontemplacji pejzażu – projekt na meeting point festival "prawie nic // next to zero" w galerii Kronika w Bytomiu, 2005
stencils to contemplate the landscape – project for meeting point festival "next to zero" in galllery Kronika in Bytom / PL 2005

„Czekając na ostatnią falę...”
Szablony do kontemplacji sa obiektami , które mialyby funkcjonowac w przestrzeni miejskiej, w parkach, ogrodach, na skwerach, w zasadzie w kazdej otwartej przestrzeni. Moga tez byc umieszczone na plazy lub nad jeziorem, nad rzeka czy w górach albo na zatloczonym chodniku w centrum miasta.
Sluza do specyficznej „fragmentacji” swiata, która ma ulatwic postrzeganie go na nowo, oderwanie sie od schematycznego widzenia, które powoduje, ze to co widzimy po raz 127 idac do pracy ta sama droga jest po prostu nudne. Sluza do zbudowania nowych wzrokowych fragmentów rzeczywistosci. Szablony ksztaltuja wycinki rzeczywistosci w sposób tylko pozornie nienaturalny, a raczej po prostu inny od sposobu w jaki na co dzien ja odbieramy.
Jednoczesnie ksztalty szablonów sa formami zaczerpnietymi z natury, lecz zostaly z niej wyabstrachowane [ogladanie miasta przez szablon fali] , wyjete ze swojego kontekstu staly sie obiektami nowymi: no bo czy istnieje tylko fragment sciany deszczu? Niektóre z nich majace tytuly sa tez grami slownymi, podkreslajacymi ich abstrakcyjny kontekst, czasami absurdalny. Patrzenie przez nie ma sprawic przyjemnosc, naklonic do kontemplacji
i prowokowania niecodziennych sytuacji wzrokowych /dla wlasnej zabawy /przyjemnosci / dla zartu /dla odkrycia czegos nowego - dla siebie. Tak wlasnie, jak siedzac na plazy nad morzem czeka sie na ostatnia fale, albo usiluje sie przylapac drzewa w momencie, w którym wlasnie zaczynaja wypuszczac liscie. Trzeba czekac cicho i cierpliwie patrzec. Po to wlasnie sa szablony do swobodnej kontemplacji pejzazu.
gosia szandala

"Waiting for the last wave..."
Force your sight through the wave stencil onto the surface of the landscape///look quietly as though you were waiting for the last wave...
Stencils to contemplate the landscape are an objects which are supposed to exist in the space of the cities , in the parks, gardens, squers, in any sort of an opened space in principle, they can be placed on the beaches, on the side of the lake or river, in the mountains or just on the crowded pavements in the city center.
They sreve to specific “fragmentation” of the visible world which tend to foster the percrption of this world in the new manner, to break off with schematic way of looking at and seeing.
Ordinary way of looking at things cause that reality becomes simply borring and wearisome.
Stensils shape the fragments of reality in the way that seems to be unnatural which is only apparent; actually they shape the reality in the way that differs from our everyday perception. At the same time the forms of stencils are derived from the nature but became abstracted from their standart context [ watching the city through the wave stencil]. Out of context they are now the new objects.
Those which have titles are also a word play to bring out their abstract and sometimes absurd context . Looking through the stencills is due to bring pleasure,to encourage to contemplation and selveprovoking the unusual optical/visual situations – for pleasure/ for fun/ for discovering something new and fresh/ to find the freshness of the eye. It is as though one is sitting over the seaside and waiting for the last wave....or is trying to capture the trees at this very moment when they sproud their leaves...just have to wait patiently and quietly and look.
This is why the stencils to contemplation should exist.
gosia szandała

...........................................................
projekty szablonów do zbudowania w przestrzeni miejskiej
małe modele szablonów
zdjęcia z wystawy